01 EKİM 2014 SALIRTESİ

Sabah el sallayarak ve gülümseyerek gitti ama dönüşte sıkıntı oldu. zira ben 5-10 dakika kadar geç kaldım. ayşeyi hatice aldı. ağlamış, zırlamış. hatta servis görevlisi vermekte tereddüd etmiş. ben almaya gittiğimde koltuğa uzanmış, hafifçe ağlıyordu. eve çıktık. sakinleşti. süt verdim. koltuğa uzandı. minika açtım. fil boyama falan açtım ama artık bakka havvan (başka hayvan) istiyor. kelebek ve civciv boyama açtım. benim bazı işlerim vardı. rahat vermeyince "işim var. beni rahatsız etme" dedim. biraz bozuldu ama anlayışla karşıladı. jengaları çıkarmıştı. onlardan minik kule yapmıştı. biraz sonra devrilince şaşırdı. yeniden inşa ediyor. gün içinde 2 kere şokellayı getirip yemek istediğini söyledi. sürdüm. yedi. akşam üzeri arabanın tamir edildiği haberi geldi. ben gidip almaya niyetlenince hemen "men de" dedi. zaten geçen gün de gelmişti tamirciye... bu sefer kucak istemek yok. anlaştık mı dedim. hatta kucak istersen seni bırakırım dedim. hakkaten de kucak istemedi. otobüste yaşlı bir kadın kucağına aldı. bizimki kadınla pek iyi uyuştu. sarıldı. kucağına iyice gömüldü. keyfi yerinde.. ama "benim kızım olur musun" sorusu gelince olmaz diye kafa sallıyor. hrşey bir yere kadar :) otobüsten indiğimde karşıda biryerdde ateş yakmışlar. onu gösterip ateş dedi. aydedeyi, kuşalrı gösteriyor bana... arabada arka koltuğa oturdu. eve döndük. evde yemekte gene dünkü gibi etleri yedi. ama bu sefer ekmeği yemeğin suyuna bandırıp yemesini sağladık. annesi kış için domatesleri mikserden geçiriyor. bizimki de bu tür yüksek seslerden rahatsız olduğu için kulaklarını kapatıyor. ilk başta o işin yapılmasına bile müdahil olmak istedi. annsi kovaladı. saat 21 e kadar oyaladık. klasik uyuma pozisyonunu aldı.